"Prifti i denjë është një engjëll i pastërtisë në mendje dhe në trup, një kerub drite dhe dije, një seraf dashurie dhe bamirësie, apostulli i zellit në punë dhe shenjtërisë, një 'perëndi i vogël' në tokë në fuqi dhe autoritet, me durim dhe dashamirësia. Ai është imazhi i gjallë i Krishtit në këtë botë, i Krishtit duke shikuar, lutur, predikuar, katekizuar, duke punuar, duke qarë, duke shkuar nga qyteti në qytet, nga fshati në fshat, duke vuajtur, duke agonizuar, duke sakrifikuar veten dhe duke vdekur për shpirtrat e krijuar për imazhin dhe ngjashmërinë e Tij. Ai është drita e atyre që ulen në errësirë dhe nën hijen e vdekjes. Ai është shkatërruesi i gabimeve, skizmave dhe herezive, konvertuesi i mëkatarëve, shenjtëruesi i të drejtit, forca e të dobëtit, ngushëllimi i të pikëlluarve, thesari i të varfërve. Ai është hutimi i ferrit, lavdia e parajsës, tmerri i demonëve, gëzimi i engjëjve, prishja e mbretërisë së Satanait, vendosja e perandorisë së Krishtit, stoli i Kishës, kurora e Bariut Suprem. Me një fjalë, prifti i shenjtë mishëron një botë me hir dhe dashamirësi për tërë Kishën, por veçanërisht për atë pjesë që Zoti e ka thirrur për të qeverisur dhe udhëhequr."
- Shën Gjoni i Eudes, "Prifti: Dinjiteti dhe Detyrimet e Tij"
Comments
Post a Comment